Co to znaczy insulinooporność?
W zdrowym organizmie insulina odgrywa ważną rolę w metabolizmie. Hormon ten jest produkowany przez trzustkę i przedostaje się do krwiobiegu po posiłku. Jego głównym zadaniem jest transport glukozy do komórek ciała, aby mogła zostać wykorzystana jako energia. W normalnych warunkach komórki szybko reagują na insulinę. Jednak w przypadku insulinooporności proces ten przebiega bardzo powoli i ospale, ponieważ insulina nie może już działać prawidłowo. Komórki stają się coraz bardziej oporne na działanie insuliny. Jednak trawienie trwa nadal, a glukoza stale przedostaje się do krwi. W odpowiedzi trzustka wydziela coraz więcej insuliny, aby uzyskać kontrolę nad poziomem cukru we krwi.
Kiedy we krwi występuje chronicznie wysoki poziom insuliny, nazywa się to hiperinsulinemią. Ta nadprodukcja insuliny może trwać przez lata, aż trzustka nie będzie już w stanie wydzielać insuliny. Od tego momentu mówi się o cukrzycy typu 2.
Kiedy należy brać pod uwagę insulinooporność?
Na przykład przybieranie na wadze, którego nie można się pozbyć mimo diety i ćwiczeń, kumulujące się uczucie potrzeby zjedzenia czegoś bardzo szybko i zmęczenie po posiłku bogatym w węglowodany.
Ponieważ insulinooporność powoduje bardzo niespecyficzne objawy, często przez lata rozwija się w sposób niewykryty. Dopiero gdy insulinooporność przekształci się w cukrzycę typu 2, pojawiają się typowe objawy cukrzycy.
Przyczyny
Terapia
Ważne miejsce w terapii zajmuje zmiana diety. Najskuteczniejszym sposobem jest zmiana stylu życia w tym samym czasie, jak więcej ćwiczeń, wystarczająco dużo snu i dobre zarządzanie stresem.
Leczenie żywieniowe opiera się na dopasowaniu ilości węglowodanów do stylu życia, zwiększeniu błonnika oraz wprowadzeniu sycącego białka i wysokiej jakości tłuszczów.
Indeks glikemiczny (IG) odgrywa ważną rolę w wyborze węglowodanów. Pokarmy o niskim indeksie glikemicznym powodują powolny i niezbyt wysoki wzrost poziomu glukozy we krwi.
Ciekawe
Poniższy napój może poprawić wrażliwość na insulinę i zapobiec skokom poziomu cukru
400 mililitrów wody, 2 łyżki octu jabłkowego, 2 łyżki soku z cytryny, szczypta cynamonu w proszku, trochę pieprzu cayenne
Ocet jabłkowy pomaga w trawieniu poprzez stymulację tworzenia soków trawiennych. Zapobiega również wahaniom poziomu cukru we krwi, a w konsekwencji hipoglikemii.
Cynamon i pieprz cayenne mają działanie przeciwzapalne. Liczne badania wykazały, że przyprawy mogą obniżać poziom cukru we krwi, a nawet hemoglobiny glikowanej (HbA1c).
